نگارستان۶۷

انسانها را کشت جایزه گرفت و عده ای اندوهگین درخت‌ها را برید محکوم شد و عده ای اندوهگین اندوه میراث آدمی‌ست از همان بدو زیستن اولی اندوهگین شد چرا او نکشت؟ تا جایزه مال او باشد دومی اندوهگین شد چون درختی سر بریده را دید دومی فکر میکرد باید برای حفظ درخت قیام کند و تبرها را معدوم کند و معدوم کرد! به اولی سپرد! از فردای آن روز آدمها را با تبر میکشتند از آن روز بود که گنجشکها دق کردند! دنیای ما به همین مفتضحی‌ست

یکم .انسان در مسیر شدن بنا به اقتضاء خلقت نیازمند مرشد است.مرشد آنکه مسیر را روشن مینماید و راه درست را نشان میدهد چنانچه نباشد موجب هلاکت است. در زندگی هر انسانی کسانی از این دست هستند.کسانی که راهنمای ما در صیرورت هستند.هر مسلکی چنین کسان را ارج می‌نهد و گرامی میدارد.حال اگر شخصیتی چنین راهنمای چندین هزار نفر باشد ارج گذاری از آن به مراتب شایسته تر و برجسته تر خواهد بود. دوم .مرشد نه تنها راهنمای طریق است بلکه فاتح قلوب نیز است.اثر وضعی اطاعت الهی قرار